donderdag 23 februari 2006

Drie hoofden; 1 Korinthiërs 11:3

Vervolg op: Moeilijke verzen; 1 Korinthiërs 11

1 Korinthiërs 11:3 (NBV)
Ik moet u echter nog het volgende zeggen. Christus is het hoofd van de man, de man het hoofd van de vrouw en God het hoofd van Christus.

Naast de mogelijke betekenissen van het woord kephale (hoofd), zijn er nog andere redenen om te veronderstellen dat het hier niet om gezagsverhoudingen gaat.

  1. Als we aannemen dat hier bedoeld wordt dat God gezag over Christus heeft, dan introduceren we hiermee een machtsverschil in de Drieëenheid. Voor een samenvatting van het leerstuk van de Drieëenheid gebruik ik leerstelling 3 van het Leger des Heils:
    Wij geloven, dat er drie Personen in de Godheid zijn: de Vader, de Zoon en de Heilige Geest, ongedeeld in wezen en gelijk in macht en heerlijkheid.
    Tijdens zijn leven heeft Jezus een wel ondergeschikte positie ingenomen (Hebreeeën 2:9), maar in de basis is er gelijkheid in de Drieëenheid.
  2. De volgorde van de paren in 1 Kor. 11:3 duidt niet op een gezagsstructuur. De volgorde zou dan namelijk van groot naar klein, of van klein naar groot lopen. Bijvoorbeeld:
    God > Christus, Christus > man, man > vrouw.
    In de tekst is de volgorde echter
    Christus > man, man > vrouw, // God > Christus.
    Je zou het laatste paar juist aan het begin verwachten! Daarom ligt een gezagsstructuur als verklaring niet voor de hand.
  3. Als hier een gezagsstructuur neergelegd is, dan is deze incompleet. We missen de plaats van de kinderen en van de Heilige Geest. We zouden nog kunnen beredeneren dat de context over mannen en vrouwen gaat. Dat zou verklaren waarom kinderen niet genoemd worden, maar het verklaart niet waarom het paar God/Christus genoemd wordt, terwijl de Heilige Geest weggelaten wordt.

Als we echter veronderstellen dat hier een chronologische structuur wordt neergezet, dan is alles veel logischer. Christus (door wie alles geschapen is, Kolossenzen 1:15-16) is de oorsprong van de man, vanuit de man is de vrouw geschapen (Genesis 2:21-22), tenslotte zond God zijn Zoon (om de mens weer te verzoenen met God.)

Het feit dat in vers 12 ook gewezen wordt op oorsprong bevestigd deze betekenis nog eens.

De interpretatie van dit vers op deze manier is niet nieuw. Cyrillus, aartsbisschop van Alexandrië (in de vijfde eeuw) interpreteerde dit gedeelte ook al zo:

We kunnen dus zeggen dat 'het hoofd van iedere man Christus is.' Want hij is door hem gemaakt ... 'maar het hoofd van de vrouw is de man,' want ze is genomen uit zijn vlees ... En op dezelfde wijze 'is het hoofd van Christus God,' omdat hij van nature van(uit) hem is.
:-] ... :-) ... :->

drie hoofden

Geen opmerkingen: