vrijdag 3 november 2006

Het enige recht van de vrouw is het aanrecht...

Ook oudere vrouwen moeten zich ingetogen gedragen, ze mogen niet kwaadspreken of verslaafd zijn aan wijn. Ze moeten goede raad weten te geven, en de jonge vrouwen voorhouden dat ze hun man en kinderen moeten liefhebben, dat ze ingetogen, kuis, zorgzaam in het huishouden en vriendelijk moeten zijn, en dat ze het gezag van hun man moeten erkennen. Dan wordt het woord van God in ere gehouden. (Titus 2:3-5 NBV)
In dit gedeelte zien we de huishoudcodes terugkomen. In het Griekse denken was de paterfamilias degene die zijn huishouden moest besturen. Hij had absolute autoriteit over zijn vrouw, zijn slaven en zijn kinderen. Dit is de maatschappelijke achtergrond van de bijbelgedeelten die ingaan op de huishoudcodes (Efeziërs 5:21-6:9; Kolossenzen 3:18-4:1; 1 Petrus 2:18-3:7 en Titus 2:3-4.)

De paterfamilias is degene met de macht in deze maatschappelijke structuur. Maar in deze bijbelgedeelten wordt hij juist opgeroepen het belang van de anderen te zoeken.
De bijbelse principes van liefde en wederzijdse onderdanigheid, maakten de Grieks-Romeinse familiestructuur in feite betekenisloos. Maar het rigoreus omverwerpen van de sociale structuren zou een smet op het evangelie geworpen hebben. Het zou de kerk in opspraak gebracht hebben. Als reden voor de voorschriften die Paulus geeft in Titus 2 geeft hij dan ook:
opdat het woord Gods niet gelasterd worde. (Titus 2:5 NBG)
Hoe kunnen wij dit principe het best toepassen in onze tijd? Door de Grieks-Romeinse ideeën over de familiehiërarchie nieuw leven in te blazen? Het enige recht van de vrouw is het aanrecht? Dat zou in onze geëmancipeerde tijd het evangelie juist in diskrediet brengen! En Paulus maakt ons hier juist duidelijk dat we dat moeten zien te voorkomen!

De uitwerking van een bijbels principe kan in een andere context dus tot een tegenovergestelde praktische toepassing leiden.

Geen opmerkingen: