Ik geloof dat we, door zo te denken, onszelf reduceren tot een louter sexueel wezen.
Is de mens dan geen sexueel wezen? Jawel, de mens is ook een sexueel wezen; maar we zijn zoveel meer dan dat. En juist in vriendschappen kunnen we zoveel voor elkaar betekenen en van elkaar leren ten aanzien van allerlei aspecten van dat menszijn.
Maar lopen we dan geen risico? Er kan toch een romantische relatie ontstaan tussen mensen die al getrouwd zijn?
Dat is inderdaad zo. Er is een risico. Maar is het leven niet vol risico? De straat oversteken is ook riskant. Van baan veranderen is een grote stap.
Moeten we al het goeds dat een vriendschap ons kan brengen mislopen, omdat het een mogelijk risico met zich meebrengt? Dat geloof ik niet.
Trouwens, de Heilige Geest bewerkt in ons risicobeperkende factoren. Bij de vrucht van de Geest wordt immers zelfbeheersing genoemd. (En vriendelijkheid staat er ook bij...) (zie Galaten 5:22-23)
En tot slot: Jezus zelf had ook zulke vriendschappen. Denk maar aan zijn vriendschap met Marta en Maria (zie b.v. Johannes 11)
Jezus hield veel van Marta en haar zuster, en van Lazarus. (Johannes 11:5 NBV)De Bijbel heeft het hier echt niet over romantische liefde.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten