Misschien wordt ongelijkheid soms wel veroorzaakt doordat we elkaar niet begrijpen. We zijn een beetje bang voor elkaar en durven niet naar elkaar toe te stappen met vragen.
In plaats daarvan hebben we het er met anderen over. "Hij is feminist, dan zal 'ie wel zus of zo denken..."
Dat gebeurt al heel vroeg in het verschijnsel pesten. Kinderen (maar het gebeurt ook met collega's of anderen) krijgen een bepaald stempel opgedrukt. Iedereen heeft het erover, iedereen weet het, iedereen gedraagd zich ernaar. Het gevolg is, dat die persoon uit de groep ligt. Ongelijkheid.
Natuurlijk is dit een val waar ik zelf ook voor op moet passen! Ik vind wel dat kritiek moet kunnen, mits het opbouwt. Maar vooroordelen of vastgeroeste denkpatronen over hoe iemand in elkaar zit werken verlammend.
Ik kijk dus uit naar je reacties en vragen (klik op Comments als je wilt reageren...)
zondag 12 februari 2006
Abonneren op:
Reacties posten (Atom)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten