De betekenis van hoofd
Hoofd van het gezin
Het Nieuwe Testament is geschreven in het Grieks. Het Oude Testament is geschreven in het Hebreeuws (en enkele delen in het Aramees.) De Septuaginta (LXX) is de Griekse vertaling van het oude testament. Deze vertaling is tussen ongeveer 250 en 150 voor Christus gemaakt.
Het Hebreeuwse woord voor hoofd (rosh), kan figuurlijk gebruikt worden voor leider. Het wordt in het Oude Testament ongeveer 180 keer op deze wijze gebruikt. Als het Griekse woord voor hoofd (kephale) ook figuurlijk gebruikt kan worden als leider, wat is er dan gemakkelijker dan rosh met kephale te vertalen?
De Septuaginta is een vrij letterlijke vertaling (formeel-equivalent). Voor de hand ligt dus om rosh (hoofd) met kephale (hoofd) te vertalen. Toch kozen de Septuaginta vertalers meestal niet voor kephale. Meestal gebruikten zij het Griekse woord archon, dat leider, heerser of bevelhebber betekent, of een ander woord. Kephale is slechts in 17 van de 180 gevallen gebruikt! In 4 van die 17 gevallen is sprake van een kop-staart metafoor, daarom moest er wel voor kephale (hoofd) gekozen worden.
De Griekse vertalers zijn er in hun tijd blijkbaar vanuit gegaan dat kephale ongeschikt is om de idee van autoriteit te vertalen als rosh de betekenis van leiderschap in zich draagt.
Als kephale in het bijbelse Grieks uit de tijd van Paulus zeer waarschijnlijk geen leider betekent, dan heeft Paulus het ook zeer waarschijnlijk in zijn brieven niet op deze manier gebruikt!
L:X)X
hoofd in de Septuaginta
Geen opmerkingen:
Een reactie posten