Wederkerigheid is een terugkerend principe in het Nieuwe Testament. Steeds weer vinden we teksten waarin de gelovigen opgeroepen worden iets voor elkaar te betekenen.
Enkele voorbeelden:
Er zit een enorme kracht van wederkerigheid in het Christelijk geloof. We dienen elkaar, we bouwen elkaar op, we hebben elkaar lief, we aanvaarden elkaar, we verdragen elkaar, we vermanen elkaar. Ja, zelfs onze zonden belijden we aan elkaar.Weest in broederliefde elkander genegen, in eerbetoon elkander ten voorbeeld (Romeinen 12:10 NBG)
Zijt niemand iets schuldig dan elkander lief te hebben (Romeinen 13:8 NBG)
Daarom, aanvaardt elkander, zoals ook Christus ons aanvaard heeft (Romeinen 15:7 NBG)
maar dient elkander door de liefde (Galaten 5:13 NBG)
Verdraagt elkanders moeilijkheden (Galaten 6:2 NBG)
Vermaant daarom elkander en bouwt elkander op (1 Tessalonicenzen 5:11 NBG)
Belijdt daarom elkander uw zonden en bidt voor elkander (Jakobus 5:16 NBG)
Geliefden, laten wij elkander liefhebben, want de liefde is uit God (1 Johannes 4:7 NBG)
Ik zie geen reden om hierbij aan eenzijdigheid te denken. Vandaag help jij mij, morgen help ik jou.
Als in Efeziërs 5:21 staat:
weest elkander onderdanig in de vreze van Christusdan worden we in feite opgeroepen tot een nederige houding van samenwerking.
Sommigen willen, met een beroep op de praktische uitwerking die volgt, deze wederkerigheid plotseling eenzijdig maken. Alsof het elkander onderdanig zijn voornamelijk voor vrouwen bedoeld is...
Een dergelijke eenzijdigheid is ernstig in strijd met de geest van wederkerigheid die we in de rest van het Nieuwe Testament terugvinden.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten