Diane schrijft:
In mijn beleving geeft de Bijbel bepaalde verboden met een reden. Het gaat niet om blinde gehoorzaamheid aan "Gij zult niet..." De regels worden gegeven om te bevrijden, niet om te onderdrukken.Jennifer schrijft:
Als ik er werkelijk van overtuigd zou zijn dat het gevaarlijk is om vrouwen dezelfde taken te geven als mannen, dan zou ik wellicht het weren van vrouwen uit bepaalde geestelijke posities ondersteunen. Of als de Bijbel duidelijk zou zijn op dit punt (en niet zo vaag), dan zou ik er ook voor zijn. En als mannen mij ervan kunnen overtuigen dat het weren van vrouwen een offer voor hen is, dan zou ik meer neigen naar een complementaire uitleg van de Bijbel. Ik denk echter dat het juist een groter offer voor hen zou zijn om capabele vrouwen gezag te geven.
Diane, ik ben het met je eens. Paulus had in zijn culturele context een goede reden om te zeggen wat hij zei. Maar die culturele redenen bestaan nu niet meer, net zoals de voorschriften met betrekking tot de hoofdbedekking die in onze tijd nergens op slaan.(Zie ook mijn artikelen over 1 Kor. 11)
Michael Kruse schrijft:
Inderdaad! Man en vrouw zijn als gelijken geschapen naar God's beeld. Ze zijn geroepen om samen te heersen over de schepping. Er is geen hiërarchie of rangorde in de scheppingsverhalen. Er is ontologisch (in het zijn) geen verschil tussen man en vrouw. Maar als het gaat om teleologie (het einddoel) wordt er gezegd dat vrouwen geen onderwijs en geen leiding aan mannen mogen geven; daar zijn ze niet voor bedoeld.
Waarom niet? Wat is het einddoel dat God hiermee wil bereiken? Zijn vrouwen bedrieglijk en niet te vertrouwen? Hebben ze niet de intellectuele capaciteiten? Deze beide argumenten zijn in de kerkgeschiedenis gebruikt. Als dit niet de redenen zijn, wat dan wel?
En noem dan ook gelijk een ander theologisch gebied waar teleologie (het doel waarvoor iets is gemaakt) verschilt van ontologie (de wezenskern van iets).
Diane stelt een cruciale vraag.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten